แนวคิดของความมั่นคงทางอาหารมุ่งเน้นไปที่การเข้าถึงและความสามารถในการจ่ายของอาหารที่ปลอดภัย มีคุณค่าทางโภชนาการ และสอดคล้องกับความชอบส่วนบุคคล อย่างไรก็ตาม ในความเป็นจริงแล้ว ส่วนที่ "มีคุณค่าทาง โภชนาการ มักถูกมองข้ามหรือสูญหายไปในนโยบายและการแก้ปัญหาระดับชาติ ด้วยเหตุนี้จึงเน้นที่ปริมาณมากกว่าคุณภาพของอาหาร ผู้เขียนกล่าว "อาหารเป็นสิ่งจำเป็นทั้งต่อชีวิตและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ทุกๆ วันฉันเห็นความหิวโหย แต่ความหิวที่ฉันเห็นไม่ใช่เพียงเพราะแคลอรีเท่านั้น แต่ยังรวมถึงมื้ออาหารที่บำรุงด้วย ด้วยการมุ่งเน้นใหม่ในเรื่องความมั่นคงทางโภชนาการ เรายอมรับวิธีแก้ปัญหาที่หล่อเลี้ยงผู้คนแทน เพื่อให้พวกเขาอิ่มด้วยอาหาร แต่ปล่อยให้พวกเขาหิว”