ในการแยกแยะระหว่างโมเลกุลของ ตัวเองและไม่ใช่ตัว เอง ในทางภูมิคุ้มกันวิทยา โมเลกุลใน ตัวเองเป็นส่วนประกอบของร่างกายของสิ่งมีชีวิตที่ระบบภูมิคุ้มกันสามารถแยกแยะได้จากสารแปลกปลอม ในทางกลับกัน โมเลกุล ที่ไม่ใช่ตัวเองคือโมเลกุลที่รับรู้ได้ว่าเป็นโมเลกุลแปลกปลอม โมเลกุลที่ไม่ใช่ตัวเองประเภทหนึ่งเรียกว่าแอนติเจน (แต่เดิมชื่อสำหรับเป็น ตัวสร้าง สารต่อต้านร่างกาย) และถูกกำหนดให้เป็นสารที่จับกับตัวรับภูมิคุ้มกัน เฉพาะ และกระตุ้นให้เกิดการตอบสนองทาง ภูมิคุ้มกัน สิ่งกีดขวางหลายอย่างปกป้องสิ่งมีชีวิตจากการติดเชื้อ รวมถึงสิ่งกีดขวางทางกล สารเคมี และทางชีวภาพ หนังกำพร้าคล้ายขี้ผึ้งของใบไม้ส่วนใหญ่โครงกระดูกภายนอกของแมลงเปลือกและเยื่อหุ้มของไข่ที่ฝากไว้ภายนอก และผิวหนังเป็นตัวอย่างของเกราะป้องกันเชิงกลที่เป็นด่านแรกในการป้องกันการติดเชื้อ สิ่งมีชีวิตไม่สามารถปิดสนิทจากสภาพแวดล้อมได้ ดังนั้นระบบต่างๆ จึงทำหน้าที่ปกป้องช่องเปิดต่างๆ ของร่างกาย เช่นปอด ลำไส้และระบบทางเดินปัสสาวะ ในปอด การไอและจามจะขับเชื้อโรคและสารระคายเคือง อื่นๆ ออกจากทางเดินหายใจ. การชะล้างของน้ำตาและปัสสาวะยังช่วยขับเชื้อโรคออกด้วยกลไก ในขณะที่เมือก ที่ หลั่งออกมาจากระบบทางเดินหายใจและระบบทางเดินอาหารจะทำหน้าที่ดักจับและเข้าไปพัวพันกับจุลินทรีย์