พวกเขาทำเช่นนั้นโดยแข่งขันกับฮีสตามีนที่ปล่อยออกมาเพื่อยึดครองตัวรับ H 1 อาจมีประสิทธิภาพในการรักษาโรคไข้ละอองฟาง ตาม ฤดูกาล ( โรคจมูกอักเสบ ตามฤดูกาล และ โรค ตาแดง ) เพื่อบรรเทาอาการจาม น้ำมูกไหล (น้ำมูกไหล) และอาการคันตา จมูก และคอ โดยทั่วไป ยาต้าน ฮีสตามีน  H 1มักจะประสบความสำเร็จในการควบคุม อาการแบบ เฉียบพลันมากกว่าแบบเรื้อรัง ดังนั้นจึงมีประโยชน์มากที่สุดในช่วงต้นฤดูไข้ละอองฟางเมื่อสารก่อภูมิแพ้มีความเข้มข้นต่ำ แต่ในโรคจมูกอักเสบ vasomotor ยืนต้น (การอักเสบที่ไม่ใช่ฤดูกาลและไม่แพ้ของเยื่อเมือกของจมูกที่เกิดจากสิ่งเร้าทางสิ่งแวดล้อมหรืออารมณ์) มีค่า จำกัด เท่านั้น มักไม่ค่อยได้ผลในการรักษาโรคหอบหืดซึ่งบ่งชี้ว่าในภาวะนี้ ฮีสตามีนไม่ใช่ตัวการหลักที่ทำให้เกิดอาการ ปฏิกิริยาภูมิแพ้ทางผิวหนังบางชนิดตอบสนองได้ดีต่อยาต้านฮิสตามีน H 1ซึ่งมีประสิทธิภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการรักษาผื่นลมพิษเฉียบพลันที่ผิวหนัง อาการคันและบวมจากแมลงสัตว์กัดต่อย