จากมือที่เคลื่อนที่ได้ของนกจำพวกต้นไม้ กึ่ง ต้นไม้ ที่มีชีวิตอยู่เมื่อประมาณ60  ล้านปีก่อน การพัฒนานี้มาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในสมองและการย้ายตาไปที่ด้านหน้าของใบหน้า ทำให้สามารถควบคุมกล้ามเนื้อและการมองเห็นสามมิติที่จำเป็นสำหรับการควบคุมการจับ  มือ  การจับนี้เรียกอีกอย่างว่าพาวเวอร์กริป เสริมด้วยการจับที่แม่นยำระหว่างนิ้วหัวแม่มือและแผ่นนิ้วที่อยู่ปลาย ซึ่งทำได้โดยนิ้วหัวแม่มือที่อยู่ตรงข้ามกัน Hominidae (ลิงใหญ่รวมทั้งมนุษย์) ได้รับ ท่าทาง สองเท้า ตั้งตรง ประมาณ3.6 เมื่อล้านปีก่อนซึ่งช่วยให้มือไม่ต้องเคลื่อนไหว และปูทางไปสู่ความแม่นยำและระยะการเคลื่อนไหวในมือมนุษย์ การวิเคราะห์เชิงหน้าที่ของลักษณะเฉพาะของมือมนุษย์สมัยใหม่ได้แสดงให้เห็นว่าสิ่งเหล่านี้สอดคล้องกับความเครียดและข้อกำหนดที่เกี่ยวข้องกับการใช้เครื่องมือหินยุคหิน อย่างมีประสิทธิภาพ เป็นไปได้ว่าการปรับแต่งท่าทางสองเท้าใน hominids ยุคแรกสุดนั้นพัฒนาขึ้นเพื่ออำนวยความสะดวกในการใช้ลำตัวเป็นแรงงัดในการเร่งมือ