ในที่สุด มีกาแลคซีทั้งหมดสองแห่งที่สังเกตได้ง่ายในท้องฟ้าทางใต้ด้วยตาเปล่า เหล่านี้คือเมฆแมเจลแลน ซึ่งเป็นดาราจักรแคระที่โคจรรอบดาราจักรของเราทางช้างเผือก พวกมันสร้างภาพที่น่าทึ่งในภาพถ่ายท้องฟ้ายามค่ำคืนจากละติจูดใต้ และนั่นเป็นรายการสั้น ๆ เกี่ยวกับวิธีที่ท้องฟ้าเหนือซีกโลกใต้มีลักษณะเฉพาะ มุมมองของเราเกี่ยวกับจักรวาลอาจแตกต่างกันไปในแต่ละส่วนของโลก ดาวเคราะห์  แต่ข้อมูลเชิงลึกที่เราได้รับจากการค้นหาและสำรวจเป็นสิ่งที่เราทุกคนสามารถแบ่งปันได้ลำดับของดาวเคราะห์ในระบบสุริยะที่เริ่มใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุดและเคลื่อนตัวออกไปด้านนอกมีดังนี้ ดาวพุธ ดาวศุกร์ โลก ดาวอังคาร ดาวพฤหัสบดี ดาวเสาร์ ดาวยูเรนัส ดาวเนปจูน และดาวเคราะห์ดวงที่เก้า ระบบสุริยะยื่นออกมาจากดวงอาทิตย์ ผ่านดาวเคราะห์ชั้นในทั้งสี่ ผ่านแถบ ดาวเคราะห์ น้อยไปยังดาวก๊าซยักษ์ทั้งสี่ และต่อไปยังแถบไคเปอร์ ที่มีรูปร่างคล้ายจาน และไกลออกไปไกลจนถึงเฮลิโอพอสรูปหยดน้ำตา  นักวิทยาศาสตร์คาดว่าขอบของระบบสุริยะอยู่ห่างจากดวงอาทิตย์ประมาณ 9 พันล้านไมล์ (15 พันล้านกิโลเมตร) นอกเหนือจากจุดเฮลิโอพอสยังมี เมฆออร์ตทรงกลมขนาดยักษ์ซึ่งเชื่อกันว่าล้อมรอบระบบสุริยะ