การศึกษาต่างๆ ได้วิเคราะห์อารมณ์ที่เกิดจากเสียงซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการบรรยายผ่านสื่อ โดยพิจารณาว่ามีหรือไม่มีองค์ประกอบการเล่าเรื่องด้วย เสียง และดนตรี การศึกษาเหล่านี้พบการตอบสนองที่มากกว่าใน EDR (การตอบสนองของผิวหนังด้วยไฟฟ้า) อัตราการเต้นของหัวใจ และอุณหภูมิในสิ่งเร้าที่มีผลเสียงเมื่อเทียบกับความเงียบ ยังแสดงให้เห็นว่า EDA และแบบสอบถามเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในสิ่งเร้าด้วยเสียงเมื่อเทียบกับความเงียบ นอกจากนี้ ประสิทธิภาพที่ดีขึ้นในความสำเร็จของงาน (เกมขับรถ) ได้รับความสำเร็จเมื่อผู้เข้าร่วมเลือกเพลง โดยคำนึงถึงวิธีการควบคุมอาหารเทียบกับการไม่ควบคุมอาหารGrimshaw (2008)พบว่าเสียงไดเจติคให้อารมณ์ดื่มด่ำในระดับที่สูงขึ้น ในขณะที่ดนตรีเพิ่มความดื่มด่ำและลดความตึงเครียดและผลกระทบด้านลบ